Τροφική Δυσανεξία (Food Intolerance)

(Οι απαντήσεις στις ερωτήσεις σας)

1. Τι είναι η Τροφική Δυσανεξία?

Τροφική Δυσανεξία (Δυσανεξία = η μη ανεκτικότητα) χαρακτηρίζεται γενικά κάθε ανώμαλη αντίδραση του οργανισμού σε ένα χημικό ή τοξικό ερέθισμα, το οποίο προκαλείται με την κατανάλωση κάποιας τροφής ή συστατικού της ή ως πρόσθετης ουσίας σε άλλο τρόφιμο και ειδικότερα στην αδυναμία κατανάλωσης, απορρόφησης, αφομοίωσης και μεταβολισμού της από τον οργανισμό.

Η αντίδραση αυτή έχει ως αποτέλεσμα την ενεργοποίηση διαφόρων αμυντικών μηχανισμών του οργανισμού (αντισωμάτων, λευκοκυττάρων κλπ.) για να αμυνθεί και να αντιμετωπίσει αυτήν την τροφή, επειδή τη θεωρεί και την αντιμετωπίζει ως “εχθρική” και “βλαβερή”.

Η Τροφική Δυσανεξία αναφέρεται επίσης συχνά και ως “κρυφή αλλεργική αντίδραση” ή “τροφική υπερευαισθησία” και σήμερα αποτελεί αντικείμενο πολλών μελετών της σύγχρονης ιατρικής, αφού σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες της Βρετανικής Αλλεργιολογικής Εταιρείας, περίπου το 40-50% του πληθυσμού παγκοσμίως υποφέρει από αυτήν.

2. Πως προκαλείται η Τροφική Δυσανεξία?

Είναι γενικά αποδεκτό και αναμφισβήτητο γεγονός, ότι η διατροφή παίζει τον σπουδαιότερο και σημαντικότερο ρόλο στην υγεία μας.

Τα τελευταία όμως χρόνια ο σύγχρονος τρόπος ζωής και διατροφής έχουν αλλάξει δραματικά. Το καθημερινό μας διαιτολόγιο έχει εμπλουτισθεί με καινούργιες και εξωτικές τροφές, με νέες πρόσθετες χημικές ουσίες καινέες  τεχνολογίες επεξεργασίας και συντήρησης τροφίμων και ποτών.

Όλα αυτά, μαζί με τη συνεχώς αυξανόμενη μόλυνση του περιβάλλοντος και των υπογείων υδάτων, την υπερβολική χρήση φυτοφαρμάκων, λιπασμάτων, εντομοκτόνων, αντιβιοτικών, ορμονών κλπ. καθώς επίσης και τις ελλείψεις διαφόρων ενζύμων του οργανισμού μας, τις διάφορες παθήσεις και φλεγμονές του πεπτικού μας συστήματος, τις αντιδράσεις στα χημικά συστατικά των τροφίμων (συντηρητικών, χρωστικών) και τη μονότονη συνήθως διατροφή μας, προκαλούν υπερφόρτιση του οργανισμού μας και επιδεινώνουν την προσπάθεια του να απορροφήσει και να αφομοιώσει τα συγκεκριμένα τρόφιμα, με αποτέλεσμα να αντιδρά σε αυτά, να μην τα “ανέχεται” προκαλώντας έτσι την Τροφική Δυσανεξία.

3. Πως επηρεάζεται ο οργανισμός μας?

Επειδή η Τροφική Δυσανεξία είναι μία εξατομικευμένη βιοχημική αντίδραση του οργανισμού σε συγκεκριμένες τροφές, ο κάθε οργανισμός, ως διαφορετικός και μοναδικός, αντιδρά σε διαφορετικά είδη τροφίμων από κάποιον άλλον, προκαλώντας του ταυτόχρονα και διαφορετικές παθήσεις και προβλήματα.

Αυτό που κάνει τον καθένα από εμάς διαφορετικό, παρά το γεγονός ότι η γενετική μας κατασκευή είναι σχεδόν η ίδια, ονομάζεται γενετικός πολυμορφισμός.

Έτσι κάθε άτομο με Τροφική Δυσανεξία παρουσιάζει διαφορετικά συμπτώματα τα οποία διαφέρουν ως προς τον βαθμό αντίδρασης, τη διάρκεια, την ηλικία εκδήλωσης, τη γεωγραφική περιοχή όπου εντοπίζονται και την ποσότητα της τροφής που χρειάζεται για να τα προκαλέσει.

Το ίδιο τρόφιμο μπορεί να προκαλέσει διαφορετικά συμπτώματα σε διαφορετικούς ανθρώπους και διαφορετικά τρόφιμα μπορούν να προκαλέσουν διαφορετικά συμπτώματα στο ίδιο άτομο.

Αυτοί οι παράγοντες εξηγούν και το γεγονός γιατί καμία δίαιτα δεν ταιριάζει στις διατροφικές ανάγκες όλων των ανθρώπων.

Τα τρόφιμα συνδέονται στενά και με το ανοσοποιητικό μας σύστημα και κάποιος που καταναλώνει τρόφιμα στα οποία παρουσιάζει Δυσανεξία, το ανοσοποιητικό του σύστημα αντιδρά σε αυτά, αφού τα θεωρεί «εχθρικά» και «βλαβερά» και παράγει τα ειδικά αντισώματα IgG για να αμυνθεί και να προστατεύσει τον οργανισμό του από τους ανεπιθύμητους «εισβολείς».

Από τη στιγμή που μια ξένη ουσία (ιοί, μικρόβια, παράσιτα, τοξίνες κλπ.) μπαίνει στην κυκλοφορία του αίματος, ο οργανισμός αντιδρά σε αυτήν και παράγει κάποιες ειδικές πρωτεΐνες (αντισώματα) που εξουδετερώνουν τον εχθρό (αντιγόνο), εμποδίζοντας τον από το να βλάψει τον οργανισμό. Όταν κάποιος παρουσιάζει δυσανεξία σε κάποιο τρόφιμο, ο οργανισμός του δεν το αφομοιώνει εντελώς, επιτρέποντας έτσι στο ημιτελές (αχώνευτο) τρόφιμο να περάσει στην κυκλοφορία του αίματος ως αντιγόνο, όπου και αντιμετωπίζεται ως «εχθρικό», με αποτέλεσμα το ανοσοποιητικό σύστημα να αντιδρά και να παράγει αντισώματα IgG για να το αντιμετωπίσει και να προστατεύσει τον οργανισμό.

Από εδώ ξεκινά μια σειρά αλυσιδωτών αντιδράσεων οι οποίες επηρεάζουν διάφορα όργανα και ιστούς του οργανισμού.

Το ανοσοποιητικό σύστημα αντιδρά σε τμήματα των τροφών, κυρίως μόρια πρωτεϊνών, πεπτίδια αλλά και σε διάφορες άλλες χημικές και τοξικές ουσίες, που απορροφούνται από το έντερο σαν να ήταν μικρόβια. Τα αντιμετωπίζει δηλαδή σαν «εχθρικά». Υπό κανονικές συνθήκες μόνο απλά σάκχαρα, λιπαρά οξέα, αμινοξέα και άλλες απλές χημικές ουσίες απορροφούνται από το έντερο. Στην πράξη όμως αυτό δεν ισχύει. Είτε λόγω φλεγμονής του βλεννογόνου του εντέρου (από μυκητιάσεις, τοπικές αλλεργικές αντιδράσεις κλπ.) είτε λόγω κατανάλωσης των πεπτικών ενζύμων, έχουμε σαν αποτέλεσμα να φτάνουν στον βλεννογόνο του εντέρου διάφορες δραστικές ενώσεις (πεπτίδια κλπ.) τα οποία και απορροφούνται.

Η συσσώρευση στον οργανισμό μας όλων αυτών των δραστικών ουσιών, αποτέλεσμα της συνεχούς και άσκοπης αμυντικής διαδικασίας, επιδρά σε πάρα πολλούς ενδογενείς μηχανισμούς του οργανισμού διαταράσσοντας τη βιοχημεία του.

Η μάχη ανάμεσα στα αντισώματά και στα αντιγόνα (τρόφιμα), προκαλεί διάφορες αλυσιδωτές χημικές αντιδράσεις και δυσλειτουργία στα ενδογενή συστήματα του οργανισμού, που βλάπτουν το ανοσοποιητικό μας σύστημα και η μία παθολογική λειτουργία πυροδοτεί την επόμενη, ώσπου τελικά εκδηλώνεται με τη μορφή κάποιας πάθησης.

Φανταστείτε το ανοσοποιητικό (αμυντικό) μας σύστημα σαν έναν άριστα εκπαιδευμένο και οργανωμένο στρατό, με μοναδική αποστολή και ικανότητα την αντιμετώπιση των πραγματικών εισβολέων (μικρόβια, ιούς, παράσιτα, τοξίνες κλπ.). Σκεφτείτε τώρα την άσκοπη κατασπατάληση των δυνάμεων που έχουμε και πώς μπορεί να καταρρεύσει το ανοσοποιητικό μας σύστημα, όταν καλείται επιπλέον να αντιμετωπίσει και τους εικονικούς εισβολείς (τις τροφές) που τρώμε καθημερινά.

Επειδή η κατανάλωση τροφής είναι καθημερινή και τακτική, άρα καθημερινή και τακτική είναι και η κατανάλωση δυσανεκτικών τροφίμων, δυστυχώς χωρίς να το γνωρίζουμε. Αυτή η καθημερινή υπερβολική αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος σε ορισμένα τρόφιμα, προκαλεί όχι μόνο πίεση, κόπωση, αποδυνάμωση και φθορά του ανοσοποιητικού συστήματος, λόγω της συνεχούς παραγωγής αντισωμάτων, αλλά και εξάντληση του με τελικό αποτέλεσμα την αυξημένη ευαισθησία του οργανισμού σε διάφορους παθογόνους παράγοντες και τη συνεχή έκθεση και ευπάθεια του σε διάφορες χρόνιες παθήσεις. Αφετέρου επηρεάζει αρνητικά και τη ψυχοσωματική του κατάσταση με αποτέλεσμα τα διάφορα νευρολογικά και ψυχοσωματικά προβλήματα.

Μερικές φορές η Τροφική Δυσανεξία δεν προκαλεί τις ίδιες αντιδράσεις κάθε φορά, τη μια φορά μπορεί να παρουσιαστεί ως πονοκέφαλος και την άλλη ως ρινίτιδα. Τα τρόφιμα τα οποία προκαλούν αυτές τις αντιδράσεις είναι συνήθως τα αγαπημένα μας και αυτά τα οποία καταναλώνουμε σε καθημερινή βάση. Στην πραγματικότητα μπορεί ακόμα και να εθιστούμε στην κατανάλωση αυτών των τροφίμων προκαλώντας το πρόβλημα, έτσι ώστε να επιθυμούμε την κατανάλωση τους για να νιώσουμε προσωρινά καλύτερα. Επειδή οι αντιδράσεις αυτές είναι χρονικά καθυστερημένες, το άτομο δεν το αντιλαμβάνεται και δεν συνδέει τα τρόφιμα με τα διάφορα προβλήματα, συνεχίζοντας έτσι την κατανάλωση τους και υποσκάπτοντας σιγά-σιγά και ύπουλα τη λειτουργία κάποιων οργάνων στον οργανισμό μας.

Τα συμπτώματα επίσης δεν είναι ανάλογα με την ποσότητα κατανάλωσης της «ένοχης» τροφής. Ακόμα και μικρές ποσότητες μπορούν να προκαλέσουν δυσανεξία και να εμφανίσουν συμπτώματα και παθήσεις σε βάρος οποιουδήποτε οργάνου του οργανισμού. Στην πραγματικότητα η Τροφική Δυσανεξία είναι συνεχής και χρόνια, αφού η κατανάλωση των τροφίμων που μας επηρεάζουν, είναι διαρκής, επειδή τα τρόφιμα αυτά βρίσκονται συνήθως στην καθημερινή μας διατροφή (π.χ. γάλα, ψωμί, λάδι, ντομάτα, καφές κλπ.)

4. Με ποιες παθήσεις και συμπτώματα συνδέεται η Τροφική Δυσανεξία?

Έχει αποδειχθεί μέσα από διάφορες επιστημονικές έρευνες, ότι η Τροφική Δυσανεξία συνδέεται με διάφορες (συνήθως χρόνιες) παθήσεις και προβλήματα όπως είναι και τα πιο κάτω.

Προτού όμως ενοχοποιηθεί η Τροφική Δυσανεξία για τα προβλήματα αυτά, θα πρέπει προηγουμένως να αποταθείτε στον ιατρό σας για να ερευνήσει και να αποκλείσει την πιθανότητα ύπαρξης οποιασδήποτε άλλης παθολογικής κατάστασης.

5. Ποια η διαφορά της Τροφικής Δυσανεξίας από την Τροφική Αλλεργία?

Στην περίπτωση της Τροφικής Δυσανεξίας, οι αντιδράσεις και η παραγωγή από το ανοσοποιητικό σύστημα των αντισωμάτων IgG έναντι των συγκεκριμένων τροφίμων, χαρακτηρίζονται από ήπια και χρόνια συμπτώματα, με καθυστερημένες χρονικά αντιδράσεις, οι οποίες μπορούν να εμφανιστούν από μερικές ώρες μέχρι και μερικές μέρες (6-72 ώρες), σε αντίθεση με την Τροφική Αλλεργία όπου παράγονται αντισώματα IgE και εμφανίζονται άμεσες, εμφανείς και οξείες αντιδράσεις εντός 1-3 ωρών.

Το φαινόμενο αυτό, της καθυστερημένης χρονικά αντίδρασης από την ώρα λήψης της τροφής μέχρι την εμφάνιση των συμπτωμάτων, καθιστά εξαιρετικά δύσκολη την ανίχνευση της αιτίας, χωρίς την ειδική εργαστηριακή εξέταση αίματος.

Συγκεκριμένα οι διαφορές μπορούν να κωδικοποιηθούν ως εξής:

6. Πως ανιχνεύεται η Τροφική Δυσανεξία?

Με μία ειδική εργαστηριακή εξέταση αίματος (FoodPro Test Microarray IgG) και μία απόλυτα αξιόπιστη και εγκεκριμένη μέθοδο (Τεχνολογία Microarray), η οποία τα τελευταία 10 χρόνια χρησιμοποιείται με τεράστια επιτυχία στη Γενετική για τη μελέτη του DNA (ανίχνευση αλλοιώσεων, μεταλλάξεων κλπ.) όπως επίσης και στη φαρμακολογία και στη μελέτη διαφόρων τύπου καρκίνου.

Πρόκειται για μία καθαρά εργαστηριακή εξέταση αίματος, όπου απαιτούνται ειδικά αντιδραστήρια, ειδικός εργαστηριακός εξοπλισμός, με εξειδικευμένα προγράμματα υπολογιστή (software), άριστες γνώσεις χειρισμού τους και επομένως αυτή μπορεί να διεκπεραιωθεί ΜΟΝΟ σε Κλινικά Εργαστήρια.

Η μέθοδος Microarray αντικατέστησε την εξίσου πολύ καλή και αξιόπιστη μέθοδο Elisa (93 τροφές), επειδή μας επιτρέπει την ταυτόχρονη ανίχνευση και καταμέτρηση των αντισωμάτων IgG, τα οποία παράγει το ανοσοποιητικό μας σύστημα, σε πολύ μεγαλύτερο αριθμό τροφίμων, πέραν των 220, με μία μόνο εξέταση και με απόλυτη ακρίβεια και αξιοπιστία.

Εξάλλου, τα κλινικά αποτελέσματα των μεθόδων αυτών έχουν επιβεβαιωθεί με επιστημονικές μελέτες τόσο από τη Βρετανική Αλλεργιολογική Εταιρεία, όσο και από αρκετά άλλα πανεπιστημιακά νοσοκομεία και ινστιτούτα ερευνών.

Η ανίχνευση της Τροφικής Δυσανεξίας με τη μέτρηση στο αίμα των αντισωμάτων IgG, υπερίσχυσε και εκτόπισε άλλες πιο παλιές και αναξιόπιστες μεθόδους (π.χ. κυτταροτοξικές) καθώς και τις λεγόμενες “αναίμακτες” μεθόδους (π.χ. ηλεκτρονικών υπολογιστών, ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας κλπ.) και αυτό οφείλεται κυρίως στο γεγονός του ψηλού επιπέδου που παρέχει αυτή η μέθοδος έναντι των άλλων, καθώς και στην αξιοπιστία και μεγάλη ακρίβεια και αναλυτικότητα των αποτελεσμάτων της.

Επιπλέον, τα εκχυλίσματα των αντιγόνων των συγκεκριμένων τροφίμων της εξέτασης είναι εγκεκριμένα και ελεγμένα από την FDA (Παγκόσμια Οργάνωση Τροφίμων και Φαρμάκων) για να είναι εξασφαλισμένη η μεγαλύτερη δυνατή ποιότητα και αξιοπιστία των αποτελεσμάτων.

Για τον εντοπισμό των αντισωμάτων IgG στην εξέταση της Τροφικής Δυσανεξίας με τη μέθοδο Microarray, το Εργαστήριο μας χρησιμοποιεί τα αντιδραστήρια της εταιρείας Genesis Diagnostics LTD.

Τα πλεονεκτήματα της έναντι των άλλων μεθόδων είναι:

• Αξιοπιστία 95%
• Αναπαραγωγιμότητα 97.5%
• Ταυτόχρονη εξέταση 221 τροφίμων
• Μετρήσιμα αποτελέσματα αντισωμάτων IgG σε μονάδες μg/ml (όχι απλώς Θετικά/Αρνητικά)
• Ειδικότητα – Ακρίβεια – Αναλυτικότητα – Εγκυρότητα
• Επιστημονικά τεκμηριωμένες μελέτες πανεπιστημιακού επιπέδου

Λόγω δε της εγκυρότητας και αξιοπιστίας της, παρέχει τη δυνατότητα στο εργαστήριο να μετρήσει και να καθορίσει με μεγάλη ακρίβεια, ασφάλεια και ευαισθησία τον βαθμό αντίδρασης των αντισωμάτων IgG έναντι των αντιγόνων των συγκεκριμένων τροφίμων, καθιστώντας το έργο των ιατρών και διατροφολόγων πιο απλό και πιο αποδοτικό.

Οι αντιδράσεις αυτές αναλύονται και καταμετρούνται με προηγμένης τεχνολογίας μέθοδο (Microarray), με ειδικό εργαστηριακό εξοπλισμό και με τη χρήση εξειδικευμένων προγραμμάτων στον ηλεκτρονικό υπολογιστή, τα αποτελέσματα καταγράφονται, ταξινομούνται και αξιολογούνται με ακρίβεια.

Συνεπώς, το εργαστήριο είναι σε θέση να προβεί σε μια ακριβή, ασφαλή, αναλυτική και προπαντός αξιόπιστη ερμηνεία των αποτελεσμάτων στον ασθενή και ποια από τα τρόφιμα τα οποία καταναλώνει κυρίως σε καθημερινή βάση είναι προβληματικά.

7. Τι είναι η μέθοδος MICROARRAY?

Η τεχνολογία αυτή περιγράφηκε για πρώτη φορά το 1987 ως διατάξεις ή συστοιχίες (arrays) για τη μελέτη του DNA και την ανίχνευση των αλλοιώσεων, μεταλλάξεων κλπ. σε μερικές δεκάδες γονίδια. Αργότερα το 1995, η αναγκαιότητα για την ολοκληρωμένη αυτή μελέτη, οδήγησε τους επιστήμονες στη μικρογράφηση αυτής της τεχνολογίας με τη μορφή των μικροδιατάξεων (Microarrays) επιτρέποντας έτσι την πλήρη, ταυτόχρονη και ταχύτατη μελέτη χιλιάδων γονιδίων, με απόλυτη ακρίβεια και αξιοπιστία.

Πρόκειται για μία εξειδικευμένη εργαστηριακή εξέταση αίματος, όπου απαιτούνται ειδικά αντιδραστήρια, ειδικός εργαστηριακός εξοπλισμός, με εξειδικευμένα προγράμματα υπολογιστή (software), άριστες γνώσεις χειρισμού τους και επομένως αυτή μπορεί να διεκπεραιωθεί ΜΟΝΟ σε Κλινικά Εργαστήρια.

Το αρχικό αποτέλεσμα της εξέτασης αυτής είναι μια σειρά από εικόνες στον υπολογιστή. Στη συνέχεια, οι εικόνες αυτές με τη χρήση αλγόριθμων, στατιστικής και της υπολογιστικής νοημοσύνης μετατρέπονται σε δεδομένα τα οποία αναλύονται, καταγράφονται και μεταφέρονται στο τελικό τους στάδιο, δηλαδή στην έκδοση των αποτελεσμάτων.

Η τεχνολογία Microarray χρησιμοποιείται τα τελευταία 10 χρόνια με τεράστια επιτυχία στη Γενετική για τη μελέτη του DNA (ανίχνευση αλλοιώσεων, μεταλλάξεων κλπ.) όπως επίσης και στη φαρμακολογία και στη μελέτη διαφόρων τύπου καρκίνου.

Η επαναστατική αυτή τεχνολογία έχει αλλάξει τα δεδομένα στην ιατρική, αφού αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της μοριακής έρευνας και αναμένεται να εξελιχθεί σε ένα πανίσχυρο όπλο της ιατρικής στον τομέα της διάγνωσης.

Όσον αφορά την ανίχνευση της Τροφικής Δυσανεξίας, η εταιρεία Genesis Diagnostics προχώρησε στη δημιουργία της πρώτης παγκόσμιας διαγνωστικής εξέτασης για την ανίχνευση της Τροφικής Δυσανεξίας, με τη μέθοδο Microarray, χρησιμοποιώντας ουσιαστικά και πρακτικά την τεχνολογία της Γενετικής στην ανίχνευση της Τροφικής Δυσανεξίας.

8. Πόσο αξιόπιστη και ασφαλής είναι η μέθοδος MICROARRAY στην ανίχνευση της Τροφικής Δυσανεξίας?

Καμία άλλη εξέταση για την Τροφική Δυσανεξία δεν έχει υποβληθεί σε τόσες πολλές επιστημονικές έρευνες και καμία άλλη δεν έχει ποτέ επιβεβαιωθεί επιστημονικά.

Θεωρείται η πλέον ασφαλής, αξιόπιστη και επιστημονική μέθοδος ανίχνευσης τροφικής δυσανεξίας, με ποσοστό αξιοπιστίας 95% και αναπαραγωγιμότητας 97.5%.

Τα αποτελέσματα των αντισωμάτων IgG έναντι των διαφόρων τροφίμων είναι μετρήσιμα (μονάδες μg/ml) και όχι απλώς Θετικά/Αρνητικά και έτσι διαπιστώνεται με ακρίβεια ο βαθμός αντίδρασης, για κάθε τρόφιμο ξεχωριστά, καθώς επίσης και η διαπίστωση της διαφοροποίησης της δυσανεξίας σε μία μελλοντική εξέταση.

Τα κλινικά αποτελέσματα της εξέτασης αυτής έχουν επιβεβαιωθεί επιστημονικά από πολλές ανεξάρτητες επιστημονικές μελέτες όπως οι πιο κάτω:

• Department of Paediatrics, University Central Hospital of Turku, Finland
• Department of Paediatrics, University of Rome, Italy
• Medical University Graz, Austria
• British Allergy Foundation
• Food Intolerance Awareness, British Allergy Foundation
• Migraine Action Association and Migraine in Primary Care Advisors, UK
• Gastroenterology Unit, Radcliffe Infirmary, Oxford
• Department of Dermatology, Tokyo Medical College.
• Better Health USA

Η Βρετανική εταιρεία GENESIS DIAGNOSTICS αντιλαμβανόμενη την τεράστια σημασία και προοπτική της τεχνολογίας Microarray στον τομέα της υγείας και της διατροφής, προχώρησε στη δημιουργία της πρώτης παγκόσμιας διαγνωστικής εξέτασης για την ανίχνευση της Τροφικής Δυσανεξίας, με αυτή τη μέθοδο, χρησιμοποιώντας ουσιαστικά και πρακτικά την τεχνολογία της Γενετικής στην ανίχνευση της Τροφικής Δυσανεξίας.

Η εταιρεία έτυχε παγκόσμιας αναγνώρισης και έχει διακριθεί για την αξιοπιστία και την ποιότητα της.

Υπάρχουν πληθώρα δηλώσεων ειδικών ιατρών, ερευνητών και άλλων επιστημόνων οι οποίοι επιβεβαιώνουν τη χρησιμότητα της εξέτασης στην περίπτωση της Τροφικής Δυσανεξίας, καθώς και την αξιοπιστία της. (Βλέπε δηλώσεις ειδικών για την Τροφική Δυσανεξία)

9. Υπάρχουν άλλες μέθοδοι ανίχνευσης της Τροφικής Δυσανεξίας και πόσο αξιόπιστες είναι?

Ο παραδοσιακός τρόπος ανίχνευσης της Τροφικής Δυσανεξίας είναι η μέθοδος αποκλεισμού και επαναφοράς των τροφίμων, αλλά ο τρόπος αυτός είναι χρονοβόρος, περίπλοκος και μη ξεκάθαρος λόγω των πολλών άλλων συστατικών που δυνατόν να υπάρχουν σε διάφορα άλλα και καθημερινά τρόφιμα.

Ο πλέον σύγχρονος τρόπος ανίχνευσης είναι με την έγκυρη και αξιόπιστη μέθοδο MICROARRAY, η οποία έχει επιβεβαιωθεί επιστημονικά από αρκετές κλινικές μελέτες και θεωρείται ως μια απόλυτα ασφαλής και αξιόπιστη μέθοδος, με ποσοστό αξιοπιστίας 95% και αναπαραγωγιμότητας 97.5%.

Άλλες μέθοδοι “ανίχνευσης” της Τροφικής Δυσανεξίας (π.χ. κυτταροτοξικές ή “αναίμακτες”) όπως οι αναφερόμενες πιο κάτω, δεν έχουν επιβεβαιωθεί επιστημονικά με κλινικές μελέτες και επομένως η χρησιμοποίηση τους μπορεί να οδηγήσει όχι μόνο σε λανθασμένα αποτελέσματα αλλά και να θέσει σε κίνδυνο ακόμα και την ίδια την υγεία των ανθρώπων αυτών.

Μερικές από τις επιστημονικές μελέτες που έχουν γίνει από διάφορα πανεπιστήμια και άλλους οργανισμούς είναι οι πιο κάτω:

• American Academy of Allergy
• Medical Journal of Australia
• Quackwatch1
• Quackwatch2
• Department of Internal Medicine. University of Genoa.
• Department of Morphological and Biomedical Sciences. University of Verona.

Οι πιο γνωστές και μη επιστημονικά επιβεβαιωμένες μέθοδοι είναι:

• Applied Kinesiology – (μέτρηση της μυϊκής δύναμης)
• Auricular Cardiac Reflex Method – (μέτρηση ισχυρότερων σφυγμών στον καρπό)
• Hair Analysis – (ανάλυση τρίχας)
• Leukocytotoxic Tests (ALCAT test) – (ανάμειξη λευκών αιμοσφαιρίων με ύποπτα αλλεργιογόνα και εξέταση κάτω από μικροσκόπιο)
• Neutralisation-Provocation Testing – (τοποθέτηση κάτω από τη γλώσσα συγκεκριμένης δόσης απενεργοποιημένων αλλεργιογόνων)
• Vega Test / Smart Test – (μέτρηση ηλεκτρομαγνητικών πεδίων)
• Blood group (D’adamo) – (καθορισμός διατροφής μέσω ομάδας αίματος)
•  

10. Μπορεί η ομάδα αίματος να σχετίζεται με την Τροφική Δυσανεξία?

Πρόκειται για τη θεωρία του Δρ. Peter D’ Adamo. Σύμφωνα με τη θεωρία αυτή, κάθε άνθρωπος αποτελεί διαφορετική οντότητα με το δικό της μεταβολικό ρυθμό και επομένως δεν είναι λογικό όλοι να επιτυγχάνουν ικανοποιητικό επίπεδο υγείας ακολουθώντας τις ίδιες γενικές διατροφικές οδηγίες. Γι’ αυτόν τον λόγο Δρ D’ Adamo προτείνει την τήρηση ενός ειδικού διαιτολογίου για κάθε ομάδα αίματος.

Βάσει του γεγονότος της ύπαρξης τεσσάρων ομάδων αίματος, υπάρχουν, σύμφωνα με τη θεωρία, αντίστοιχα και τέσσερεις διαφορετικές δίαιτες οι οποίες προτείνονται ως εξειδικευμένος οδηγός διατροφής.

Από τη θεωρία αυτή αντιλαμβάνεται κανείς ότι η ατομικότητα δε λαμβάνεται σοβαρά υπόψη, ούτε φυσικά ο γενετικός πολυμορφισμός του ανθρώπου, αφού η δίαιτα όλων των ανθρώπων του πλανήτη καθορίζεται σε τέσσερεις μόνο κατηγορίες, ανάλογα με την ομάδα αίματος του. Αγνοούνται επίσης σημαντικοί γενετικοί και περιβαλλοντικοί παράγοντες οι οποίοι καθορίζουν την επιλογή των τροφίμων, καθώς και την εξατομικευμένη διατροφή.

Η θεωρία υποστηρίζει ότι οι λεκτίνες των τροφίμων, μια κατηγορία πρωτεϊνών στις φυτικές τροφές και κυρίως στα όσπρια, προκαλούν συγκόλληση των ερυθρών αιμοσφαιρίων σε διάφορα όργανα του σώματος. Σύμφωνα με τη θεωρία, κάθε άτομο θα πρέπει να αποφεύγει τα τρόφιμα που περιέχουν συγκεκριμένες λεκτίνες οι οποίες προκαλούν συγκόλληση των ερυθρών αιμοσφαιρίων σε άτομα της συγκεκριμένης ομάδας αίματος.

Η συγκόλληση των ερυθρών αιμοσφαιρίων είναι μια διαδικασία μη αναστρέψιμη, η οποία καταλήγει στη δημιουργία θρόμβων. Πρωταρχική αποστολή όμως των ερυθρών αιμοσφαιρίων του οργανισμού είναι η μεταφορά οξυγόνου στα κύτταρα όλων των ιστών του σώματος. Στην περίπτωση που δημιουργούνταν θρόμβοι από συγκόλληση ερυθρών αιμοσφαιρίων λόγω λεκτινών, σύμφωνα πάντα με τη θεωρία, αυτοί θα έφρασσαν τη δίοδο και δεν θα επέτρεπαν τη διέλευση του αίματος σε όλους τους ιστούς του σώματος, με αποτέλεσμα να μην τροφοδοτούνται με οξυγόνο και με τελικό αποτέλεσμα την καταστροφή και τη νέκρωση των κυττάρων.

Αν όμως ίσχυε αυτό, αρκετοί άνθρωποι οι οποίοι δεν γνωρίζουν τη θεωρία αυτή και καταναλώνουν τρόφιμα τα οποία δεν «ταιριάζουν» με την ομάδα αίματός τους, θα προκαλείτο συγκόλληση ερυθρών αιμοσφαιρίων λόγω λεκτινών, και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό, με αποτέλεσμα τη δημιουργία μικρών θρόμβων ύστερα από κάθε γεύμα, καθημερινά, για μήνες και για χρόνια. Θα βίωναν δηλαδή καθημερινά μικροεμφράγματα ή μικροεγκεφαλικά. Συνεπώς, ο εγκέφαλος, η καρδιά, οι πνεύμονες, τα μάτια, τα νεφρά κλπ. θα καταστρέφονταν σύντομα και ανεπανόρθωτα από αυτή τη διαδικασία, με μοιραίες συνέπειες για εκατομμύρια ανθρώπους σε ολόκληρο τον πλανήτη. Επομένως, αν αυτή η θεωρία ήταν σωστή η ανθρώπινη φυλή θα είχε εξαφανιστεί μέσα από ανεπανόρθωτες επιπλοκές εξαιτίας των λεκτινών και της συγκόλλησης των ερυθρών αιμοσφαιρίων.

Εξάλλου είναι και αποδεδειγμένο ότι η μαγειρική διαδικασία του βρασίματος των οσπρίων, που όλοι κάνουν για να τα φάνε, καταστρέφει κάθε ίχνος λεκτίνης.

Σύμφωνα με πολλές επιστημονικές μελέτες η θεωρία αυτή δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, επειδή δεν στηρίζεται καθόλου σε τεκμηριωμένα επιστημονικά δεδομένα και ούτε έχει επιβεβαιωθεί από οποιανδήποτε έγκυρη κλινική μελέτη.

11. Ποια τρόφιμα συμπεριλαμβάνονται στην εξέταση και γιατί?

Στην εξέταση περιλαμβάνονται 222 τρόφιμα (FoodPro 220+) όλα καθημερινής κυρίως χρήσης, τα οποία έχουν επιλεγεί κατόπιν ερευνών από διατροφολόγους και άλλους ειδικούς, επειδή έχουν αποδειχθεί ότι είναι υπεύθυνα για τις περισσότερες και πιο συχνές τροφικές δυσανεξίες. Οι τροφές αυτές είναι διάφορα δημητριακά, γαλακτοκομικά, κρέατα, ψάρια, λαχανικά, φρούτα, ξηροί καρποί, βότανα, μπαχαρικά, καρυκεύματα κλπ.

12. Αξιολόγηση και ερμηνεία αποτελεσμάτων.

Η αξιολόγηση των αποτελεσμάτων γίνεται σύμφωνα με τον βαθμό αντίδρασης (μέτρησης) των αντισωμάτων IgG, τα οποία εντοπίζονται στο αίμα για κάθε τρόφιμο ξεχωριστά.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, τα τρόφιμα ταξινομούνται σε 3 κατηγορίες, γνωρίζοντας έτσι ποια τρόφιμα θα πρέπει να αποφεύγεται εντελώς η κατανάλωση τους, ποια θα πρέπει να καταναλώνονται περιστασιακά και με μέτρο και ποια μπορείτε να τα καταναλώνεται ελεύθερα.

Τα αποτελέσματα καταγράφονται και ταξινομούνται ως εξής:

<24 μg/ml = Αρνητική αντίδραση

Στην κατηγορία αυτή περιλαμβάνονται τα τρόφιμα εκείνα τα οποία ο βαθμός αντίδρασης των αντισωμάτων τους είναι μικρότερος από 24 μονάδες και επομένως μπορούν να καταναλώνονται ελεύθερα, επειδή δεν προκαλούν καμία Τροφική Δυσανεξία στον οργανισμό, εκτός από τις πιο κάτω περιπτώσεις:

•Εάν υποφέρετε από κάποια κλασσική αλλεργική αντίδραση (IgE) σε οποιαδήποτε από τα τρόφιμα αυτά, μην τα τρώτε. Τα αντισώματα IgE των κλασσικών αλλεργικών αντιδράσεων ΔΕΝ ΑΝΙΧΝΕΥΟΝΤΑΙ από αυτήν την εξέταση.

•Εάν είστε κάτω από ειδική δίαιτα ή αποφεύγατε (για οποιονδήποτε λόγο) κάποια τρόφιμα για χρονική περίοδο πέραν των 3 μηνών, τότε η αντίδραση των αντισωμάτων IgG στα εξεταζόμενα τρόφιμα, θα είναι πιθανόν μειωμένη και επομένως θα πρέπει να τα χειριστείτε με την απαραίτητη προσοχή.

24-30 μg/ml Μέτρια αντίδραση

Στην κατηγορία αυτή περιλαμβάνονται τα τρόφιμα εκείνα τα οποία ο βαθμός αντίδρασης των αντισωμάτων τους κυμαίνεται από 24 μέχρι 30 μονάδες και επομένως θα πρέπει να περιοριστεί ή να γίνεται εκ περιτροπής η κατανάλωση τους επειδή προκαλούν μέτρια Τροφική Δυσανεξία στον οργανισμό.

>30 μg/ml Θετική αντίδραση

Η πιο πάνω κατηγορία περιλαμβάνει τα τρόφιμα εκείνα τα οποία ο βαθμός αντίδρασης των αντισωμάτων τους είναι μεγαλύτερος από 30 μονάδες και θα πρέπει να αποφεύγεται εντελώς η κατανάλωση τους για περίοδο από 3 μέχρι και 6 μήνες, επειδή προκαλούν αυξημένη ή σοβαρή Τροφική Δυσανεξία στον οργανισμό.

Η Δυσανεξία προς τα «ένοχα» τρόφιμα αναμένεται να μειωθεί σταδιακά κατά τη διάρκεια της περιόδου αποφυγής τους (από 3 μέχρι 6 μήνες), με αποτέλεσμα να βελτιωθεί αισθητά και ριζικά η ποιότητα της υγείας σας και της ζωής σας. (Η περίοδος αποφυγής των τροφίμων έχει τη σημασία της, επειδή η μνήμη του ανοσοποιητικού μας συστήματος και η παραγωγή των αντισωμάτων IgG διαρκεί περίπου 5-6 μήνες και μετά “ξεχνά” να αντιδρά στα συγκεκριμένα τρόφιμα).

Μετά την περίοδο αυτή, θα πρέπει με την καθοδήγηση του ιατρού ή του διατροφολόγου, τα τρόφιμα αυτά σταδιακά, μεθοδικά και υπομονετικά να επαναφέρονται στη διατροφή σας.

Υπάρχει όμως πάντα και η πιθανότητα να υπάρχει γενετική προδιάθεση, όπου τα άτομα είναι γενετικά «προγραμματισμένα» να μην ανέχονται κάποια τρόφιμα και επομένως η δυσανεξία τους σε αυτά να είναι γενετική (έμφυτη) και άρα μόνιμη.

Τα αποτελέσματα παραδίδονται σε 2-3 εργάσιμες μέρες.

Δείγμα αποτελεσμάτων

FoodPro Test 220+

13. Διαχείριση αποτελεσμάτων

Η εξέταση αυτή σε καμία περίπτωση δεν έχει σκοπό να υποκαταστήσει τη συνεισφορά των ειδικών στον τομέα της υγείας και της διατροφής, αλλά αντίθετα να βοηθήσει και να υποστηρίξει το έργο τους, ειδικά εκεί όπου τα προβλήματα υγείας είναι χρόνια, συμβάλλοντας θετικά στην προάσπιση και διασφάλιση της υγείας και της ποιότητας ζωής των ασθενών τους, μέσα από επιστημονικά τεκμηριωμένες και αξιόπιστες εργαστηριακές εξετάσεις, όπως εξάλλου είναι και ο σκοπός της εργαστηριακής ιατρικής.

Αν και οι περισσότεροι άνθρωποι μπορεί να χειρίζονται τα αποτελέσματα τους οι ίδιοι προσωπικά με αρκετή επιτυχία, εντούτοις έχει αποδειχθεί ότι τα καλύτερα αποτελέσματα επιτυγχάνονται όταν επιδιώκεται η βοήθεια κάποιου ειδικού ιατρού ή διατροφολόγου, ο οποίος θα σας προσφέρει τη δυνατότητα να διατηρήσετε μια ποικίλη και ισορροπημένη διατροφή.

Η Δυσανεξία προς τα «ένοχα» τρόφιμα αναμένεται να μειωθεί σταδιακά μέσα σε μία χρονική περίοδο από 6 μήνες μέχρι και 1 χρόνο και πάντα ανάλογα με τον βαθμό αντίδρασης των αντισωμάτων σας, με αποτέλεσμα να βελτιωθεί αισθητά και ριζικά η ποιότητα της υγείας σας και της ζωής σας. Η πιστοποίηση της αρνητικοποίησης της Δυσανεξίας σας μπορεί εξάλλου να διαπιστωθεί και με μελλοντικές εξετάσεις, αν και δεν είναι απόλυτα αναγκαίο.

Μετά την περίοδο αυτή, θα πρέπει με την καθοδήγηση του ιατρού σας ή του διατροφολόγου σας, τα τρόφιμα αυτά σταδιακά, μεθοδικά και υπομονετικά να επαναφέρονται στη διατροφή σας.

Θα πρέπει να είστε αυστηροί με τον εαυτό σας και να θυμάστε ότι αυτό δεν είναι για μια ζωή. Μία από τις πρώτες σας ανησυχίες είναι πως θα καταφέρετε να αντισταθείτε στα αγαπημένα σας φαγητά και συνήθειες. Αξίζει όμως να θυμηθείτε ότι αυτά τα οποία συνηθίσατε να τρώτε, πιθανόν να ήταν και η αιτία για τα διάφορα προβλήματα υγείας που είχατε και επομένως χρειάζεται να ξανασκεφθείτε σοβαρά αρκετές από αυτές τις αγαπημένες σας συνήθειες.

Χρησιμοποιείτε όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ποικιλία από τα επιτρεπόμενα τρόφιμα και μην τρώτε πάρα πολύ και καθημερινά οποιοδήποτε τρόφιμο ή συστατικό επειδή υπάρχει πιθανότητα ανάπτυξης νέας δυσανεξίας από τον οργανισμό σας. Προτιμάτε να τρώτε πάντα τα τρόφιμα (φρούτα, λαχανικά κλπ.) φρέσκα και στην εποχή τους. Αποφεύγετε, όπου αυτό είναι δυνατόν, τα έτοιμα φαγητά επειδή τα περισσότερα μπορεί να περιέχουν πρόσθετες ουσίες (τα γνωστά Ε) καθώς και αρκετά κρυφά συστατικά, τα οποία πιθανόν να μην αναφέρονται στις ετικέτες τους και πιθανόν αυτά να είναι απαγορευμένα για εσάς.

Με την απομάκρυνση των «ένοχων» τροφίμων από τη διατροφή σας, ο οργανισμός σας αναμένεται να αρχίσει να ανασυγκροτείται. Τώρα δεν καταναλώνεται άσκοπα αλλά έχει τον χρόνο και την άνεση να αντιμετωπίσει αποτελεσματικότερα τυχόν άλλα προβλήματα που αντιμετωπίζει. Δεν παράγονται πλέον οι μεγάλες ποσότητες αντισωμάτων για την καταπολέμηση ανύπαρκτων εισβολέων, οι οποίες και προκαλούν υπερφόρτιση του οργανισμού σας και απορυθμίζουν το ανοσοποιητικό σας σύστημα και έτσι επιτρέπετε σε αυτό να «αναπνεύσει», να επαναλειτουργήσει σωστά χωρίς πίεση, για να σας παράσχει την απαραίτητη ασπίδα προστασίας έναντι των διαφόρων ασθενειών, επιφέροντας ταυτόχρονα ευεξία και ψυχολογική ηρεμία στον οργανισμό σας.

Περισσότερες πληροφορίες αναφορικά με πηγές τροφίμων μπορείτε να βρείτε στις πιο κάτω ιστοσελίδες:

• Food Dictionary
• Cambridge Nutrtional Sciences
• CNS Dietary Support

14. Πόσο χρονικό διάστημα απαιτείται για να αρχίσει κάποιος να αισθάνεται βελτιώσεις στα διάφορα προβλήματα υγείας?

Οι περισσότεροι άνθρωποι αρχίζουν συνήθως να αισθάνονται βελτιώσεις μέσα σε 3-4 εβδομάδες.

Για την πλειοψηφία των δυσανεκτικών ατόμων οι έρευνες δείχνουν ότι το διάστημα 3-6 μηνών αυστηρής τήρησης της δίαιτας, είναι αρκετό για να μειωθεί σημαντικά η οποιαδήποτε αντίδραση και να επιτευχθεί έτσι η ανοχή των τροφίμων αυτών από τον οργανισμό σας. (Η περίοδος αποφυγής των τροφίμων έχει τη σημασία της, επειδή η μνήμη του ανοσοποιητικού μας συστήματος και η παραγωγή των αντισωμάτων IgG διαρκεί περίπου 5-6 μήνες και μετά “ξεχνά” να αντιδρά στα συγκεκριμένα τρόφιμα).

Σοβαρά περιστατικά τροφικής δυσανεξίας η διαδικασία αυτή μπορεί να διαρκέσει περισσότερο από 6 μήνες, μέχρι να επιτευχθεί η ανοχή των τροφίμων αυτών από τον οργανισμό σας.

Επίσης, υπάρχει πάντα η πιθανότητα να υπάρχει γενετική προδιάθεση, όπου τα άτομα είναι γενετικά «προγραμματισμένα» να μην ανέχονται κάποια τρόφιμα και επομένως η δυσανεξία τους σε αυτά να είναι γενετική και άρα μόνιμη.

Από τις έρευνες που διενεργήθηκαν, το 15.5% των ατόμων που είχαν αλλάξει τη διατροφή τους ανέφεραν σημαντική βελτίωση στην υγεία τους σε διάστημα 4 ημερών, το 23.5% σε διάστημα 5-8 ημερών, το 31.1% σε διάστημα 9-20 ημερών, το 24.6% σε διάστημα 21-60 ημερών και 3.2% σε διάστημα πέραν των 60 ημερών. Ένα ποσοστό 2.1% ανέφεραν ότι δεν παρουσίασαν καμία βελτίωση στα διάφορα προβλήματα υγείας που είχαν.

Μια αρκετά μεγάλη πλειοψηφία των ατόμων είχε αναφέρει ότι έπασχε από διάφορα προβλήματα υγείας για πάρα πολλά χρόνια, χωρίς να μπορέσει να βρει μια ικανοποιητική ανακούφιση στα συμπτώματα τους.

15. Έχουν γίνει ανεξάρτητες έρευνες οι οποίες να αποδεικνύουν τη μείωση των συμπτωμάτων ή τα οφέλη που απέκτησαν τα άτομα τα οποία αφαίρεσαν από τη διατροφή τους τα «ένοχα» τρόφιμα με βάση την εξέταση?

Σύμφωνα με τα στοιχεία έρευνας (Οκτώβριος 2006) που διενήργησε το Ιατρικό τμήμα του Πανεπιστημίου του York, εκ μέρους της Βρετανικής Αλλεργιολογικής Εταιρείας, σε 5286 άτομα που έκαναν την εξέταση αίματος με τα αντισώματα IgG, παρουσιάστηκαν τα πιο κάτω δεδομένα:

Η έρευνα διενεργήθηκε 3 μήνες μετά από τα αποτελέσματα των εξετάσεων τους.

Γενικά, μια ξεκάθαρη και σαφής πλειοψηφία των ατόμων που προέβησαν στην εξέταση αυτή και άλλαξαν τη διατροφή τους, ανέφεραν ότι σημείωσαν σημαντική βελτίωση στην υγεία τους. Συχνά οι βελτιώσεις αυτές χαρακτηρίσθηκαν ως αλλαγή τρόπου ζωής.

Το 75.8% των ατόμων που έκαναν μια λογική ή ισχυρή προσπάθεια αλλαγής της διατροφής τους ανέφεραν ότι απέκτησαν σημαντικά οφέλη στα διάφορα προβλήματα υγείας που είχαν.

Το 66% ανέφεραν ότι απέκτησαν σημαντικά οφέλη με μέτρια προσπάθεια.

Το 68.2% απέκτησαν τα οφέλη αυτά σε διάστημα 3 εβδομάδων.

Τα διάφορα προβλήματα υγείας των ατόμων αυτών καταγράφηκαν αναλυτικά όπως πιο κάτω:

• Γαστρεντερολογικά: 37.5%
• Αναπνευστικά: 9.2%
• Δερματολογικά: 13.2%
• Μυοσκελετικά: 8.5%
• Νευροψυχολογικά: 27%
• Διάφορα άλλα: 4.6%

Μια σημαντική μείωση των συμπτωμάτων αυτών σημειώθηκε στο 79% των ατόμων που επέμεναν αυστηρά στις διαιτητικές οδηγίες που τους δόθηκαν σύμφωνα με τις εξετάσεις τους.

Τα άτομα εκείνα που είχαν συμβουλευτεί ιατρό ή διατροφολόγο, παρουσίασαν αρκετά περισσότερα οφέλη και σε συντομότερο χρονικό διάστημα σε σύγκριση με άλλα άτομα.

Από τα άτομα που ανέφεραν ότι απέκτησαν σημαντικά οφέλη στα διάφορα προβλήματα υγείας που είχαν, μετά την προσπάθεια αφαίρεσης των “ένοχων” τροφίμων από τη διατροφή τους, το 92.3% δήλωσαν ότι είχαν επιστροφή των συμτωμάτων τους, μετά από την επαναφορά των “ένοχων” τροφίμων, είτε σκόπιμα είτε τυχαία.

16. Δεν θα έπρεπε να το καταλάβαινα εάν υπέφερα από Τροφική Δυσανεξία?

Δυστυχώς όχι χωρίς την ειδική εξέταση. Εάν τρώγατε για αρκετά χρόνια τα ίδια τρόφιμα καθημερινά δεν θα μπορούσατε να αντιληφθείτε ότι αυτά σας προκαλούν προβλήματα. Μόνο αν αφαιρούσατε συγκεκριμένα τρόφιμα από τη διατροφή σας για κάποια χρονική περίοδο και μετά τα επαναφέρατε θα μπορούσατε κατά κάποιο τρόπο να αντιληφθείτε ότι αυτά σας προκαλούν προβλήματα.

Πέραν τούτου κάθε τρόφιμο είναι μια σύνθετη ουσία η οποία αποτελείται από εκατοντάδες έως χιλιάδες άλλες ουσίες και ενώσεις οι οποίες καθορίζουν τη σύσταση, την εμφάνιση, τη γεύση, την οσμή και την περιεκτικότητα σε θρεπτικά συστατικά.

Ο οργανισμός μας έχει επίσης την καταπληκτική ικανότητα να αντιμετωπίζει αποτελεσματικά διάφορες ανεπιθύμητες καταστάσεις που προκαλούνται και από τα τρόφιμα, μέχρι που φτάνει σε σημείο κορεσμού και δεν μπορεί πλέον να τα απορροφήσει και να τα ανεχτεί και εδώ αρχίζουν να παρουσιάζονται τα σοβαρότερα προβλήματα.

Οι περισσότερες αντιδράσεις που προκαλούνται από την Τροφική Δυσανεξία είναι σιωπηλές, ύπουλες και χρόνιες για έναν απλούστατο λόγο. Γίνονται μέσα στους ιστούς και τα όργανα τα οποία δεν αντιλαμβάνονται πόνο ή ενοχλήσεις και έτσι οι χρόνιες επιθέσεις στο ανοσοποιητικό σύστημα συνεχίζονται χωρίς αναγνωρισμένα συμπτώματα, ώσπου τελικά το σώμα μας ηττάται και αναπτύσσει εντελώς ξαφνικά χρόνια προβλήματα.

17. Ποια άτομα και από ποια ηλικία μπορούν να κάνουν αυτή την εξέταση?

Καταρχήν άτομα που υποφέρουν με προβλήματα και παθήσεις που αναφέρθηκαν προηγουμένως. Επιπρόσθετα όμως ο καθένας από εμάς θα μπορούσε να κάνει αυτή την εξέταση έστω και αν δεν παρουσιάζει κάποια εμφανή συμπτώματα, επειδή πιθανόν σε κάποια φάση της ζωής του, να παρουσιάσει προβλήματα λόγω Τροφικής Δυσανεξίας.

Τα συμπτώματα μπορούν να εμφανισθούν σε οποιαδήποτε ηλικία και αυτά μπορεί να είναι προσωρινά ή χρόνια και εάν δεν αντιμετωπισθούν έγκαιρα μπορεί να οδηγήσουν μελλοντικά σε σοβαρότερες καταστάσεις.

18. Τι προετοιμασία χρειάζεται πριν την εξέταση?

Δεν χρειάζεται καμία προετοιμασία, καμία δίαιτα, καμία νηστεία και επομένως η αιμοληψία για την εξέταση μπορεί να πραγματοποιηθεί οποιαδήποτε ώρα της ημέρας.

19. Μπορεί κάποιος από μακριά να στείλει αίμα στο εργαστήριο για την εξέταση? Δεν αλλοιώνεται το δείγμα?

Βεβαίως μπορεί. Τα αντισώματα IgG στο αίμα είναι σταθερά μέχρι και 2 εβδομάδες. Η αποστολή αίματος χρειάζεται φυσιολογικά μόνο 1-2 μέρες για να φτάσει στο εργαστήριο και επομένως δεν αλλοιώνεται καθόλου το δείγμα.

20. Χρειάζεται διακοπή οποιασδήποτε φαρμακευτικής αγωγής?

Διάφορα ανοσοκατασταλτικά φάρμακα π.χ. αντικαταθλιπτικά, κορτιζονούχα, στεροειδή, αντιισταμινικά κλπ. μπορεί να επηρεάσουν τα αποτελέσματα της εξέτασης, επειδή καταστέλλουν (αδυνατούν) το ανοσοποιητικό σύστημα και την ικανότητα του να παράγει αντισώματα με αποτέλεσμα να έχουμε «ψευδώς αρνητικές» αντιδράσεις. Δεν έχει αναφερθεί οποιαδήποτε άλλη επίδραση με άλλα φάρμακα. Στην περίπτωση αυτή χρειάζεται να συμβουλευθείτε τον ιατρό σας για την οποιαδήποτε διακοπή της θεραπείας σας.

21. Μπορεί κατά τη διάρκεια της αποφυγής συγκεκριμένων τροφών να παρουσιαστούν ελλείψεις σε βιταμίνες και άλλα απαραίτητα συστατικά?

Αυτό μπορεί να συμβεί αν παρουσιάζετε δυσανεξία σε μία ολόκληρη οικογένεια τροφίμων π.χ. δημητριακά, γαλακτοκομικά κλπ. γι’ αυτό και είναι προτιμότερο η διαχείριση των αποτελεσμάτων σας να γίνεται με τη βοήθεια του γιατρού ή του διατροφολόγου σας.

22. Μπορεί να υπάρχουν δυσανεξίες σε πρόσθετα τροφίμων τα γνωστά «Ε»?

Τα «πρόσθετα τροφίμων» είναι φυσικές ή συνθετικές ουσίες που προστίθενται σκόπιμα στα τρόφιμα για να εκτελέσουν ορισμένες τεχνολογικές λειτουργίες ή να δώσουν ένα τεχνικό αποτέλεσμα στα τρόφιμα. Καθορίζονται με το γράμμα Ε, που είναι ένδειξη ότι έχει περάσει τον έλεγχο ασφάλειας και έχει εγκριθεί η χρήση του στην Ευρωπαϊκή Ένωση και έναν αριθμό π.χ. Ε 100, Ε 200 κλπ. οι οποίοι καθορίζουν την κατηγορία όπου ανήκει το πρόσθετο.

Η χρήση πρόσθετων στα τρόφιμα έχει γίνει πιο σημαντική τα τελευταία χρόνια, εξαιτίας της αυξημένης παραγωγής των προετοιμασμένων, επεξεργασμένων και εύκολων φαγητών. Τα πρόσθετα χρησιμοποιούνται για να δώσουν γεύση και ωραία εμφάνιση, για να βοηθήσουν την προετοιμασία και επεξεργασία των τροφίμων, για να εξασφαλίσουν φρεσκάδα, ασφάλεια και αντιμικροβιακή δράση, για να αυξήσουν τον χρόνο ζωής των τροφίμων, για να αντικαταστήσουν τη ζάχαρη κλπ.

Τα κυριότερα πρόσθετα τροφίμων είναι:

• Χρωστικές ουσίες
• Αντιοξειδωτικά
• Συντηρητικά
• Γαλακτοματοποιητές
• Σταθεροποιητές
• Γλυκαντικά
• Διογκωτικά
• Πηκτικοί παράγοντες
• Βελτιωτικά γεύσης.

Πολλοί επιστήμονες εκφράζουν ήδη την επιφύλαξη τους και την ανησυχία τους για την αναγκαιότητα και την ασφάλεια αυτών των ουσιών στην υγεία του ανθρώπου, επειδή έχουν παρατηρηθεί αρκετές αντιδράσεις αλλεργίας και τροφικής δυσανεξίας από αυτές τις ουσίες, όπως νευρικότητα, πονοκέφαλους, γαστρεντερολογικές διαταραχές κλπ. Μπορείτε εξάλλου να διαπιστώσετε την ύπαρξη τροφικής δυσανεξίας σε τρόφιμα ή πρόσθετα τροφίμων κάνοντας την ειδική εξέταση της Τροφικής Δυσανεξίας.

Είναι ιδιαίτερα σημαντικό τα άτομα που είναι αλλεργικά ή παρουσιάζουν τροφική δυσανεξία σε συγκεκριμένα τρόφιμα να διαβάζουν προσεκτικά τις ετικέτες τροφίμων και να είναι εξοικειωμένοι με τις εμπορικές ή τις επιστημονικές ονομασίες των τροφίμων, των πρόσθετων ουσιών ή των άλλων «κρυφών» συστατικών που υπάρχουν σε αυτά.

Είναι επίσης επιτακτική ανάγκη οι αρμόδιες υπηρεσίες προστασίας του καταναλωτή να εγγυώνται την λεπτομερή καταγραφή όλων των συστατικών στις ετικέτες των τροφίμων και φυσικά οι ίδιοι οι καταναλωτές να είναι σε θέση να αναγνωρίζουν ποια τρόφιμα ή συστατικά τροφίμων δεν θα πρέπει να καταναλώνουν.

23. Μπορώ να επαναφέρω πίσω στη διατροφή μου τα τρόφιμα που αφαίρεσα και πότε?

Βεβαίως μπορείτε. Εξάλλου αυτός είναι και ο σκοπός της εξέτασης. Οι μελέτες δείχνουν ότι το διάστημα 3-6 μήνες αυστηρής τήρησης της δίαιτας, είναι αρκετό για να μειωθεί σημαντικά η οποιαδήποτε αντίδραση και να επιτευχθεί έτσι η ανοχή των τροφίμων αυτών από τον οργανισμό σας. (Η περίοδος αποφυγής των τροφίμων έχει τη σημασία της, επειδή η μνήμη του ανοσοποιητικού μας συστήματος και η παραγωγή των αντισωμάτων IgG διαρκεί περίπου 5-6 μήνες και μετά “ξεχνά” να αντιδρά στα συγκεκριμένα τρόφιμα).

Σοβαρά περιστατικά τροφικής δυσανεξίας η αποφυγή αυτή μπορεί να διαρκέσει περισσότερο από 6 μήνες, μέχρι να επιτευχθεί η ανοχή των τροφίμων αυτών από τον οργανισμό σας.

Επίσης, υπάρχει πάντα η πιθανότητα να υπάρχει γενετική προδιάθεση, όπου τα άτομα είναι γενετικά «προγραμματισμένα» να μην ανέχονται κάποια τρόφιμα και επομένως η δυσανεξία τους σε αυτά να είναι γενετική (έμφυτη) και άρα μόνιμη.

24. Είναι απαραίτητο να γίνει επανάληψη της εξέτασης στο μέλλον?

Δεν είναι απαραίτητο κάτι τέτοιο. Επανάληψη της εξέτασης συστήνεται μόνο στις περιπτώσεις όπου επανεμφανίζονται συμπτώματα, παρά την αυστηρή τήρηση της δίαιτας σας και αυτό σημαίνει ότι πιθανόν να έχουν αναπτυχθεί νέες δυσανεξίες.

25. Μπορεί η Τροφική Δυσανεξία να ευθύνεται για τον έλεγχο του βάρους και της παχυσαρκίας?

Η πιθανότητα να συμβαίνει αυτό είναι πολύ μεγάλη. Φυσικά θα πρέπει πρώτα να αποκλειστούν άλλες παθολογικές καταστάσεις που ευθύνονται για την παχυσαρκία, όπως παθήσεις του Θυρεοειδούς αδένα, ύπαρξη πολυκυστικών ωοθηκών, έλεγχος σακχάρου, αντίσταση στην ινσουλίνη κλπ.

Στην περίπτωση που ευθύνεται η Τροφική Δυσανεξία, οι δυσανεκτικές τροφές μπλοκάρουν κατά κάποιο τρόπο τον μεταβολισμό και θέτουν τη βιοχημεία του εκτός ισορροπίας, με αποτέλεσμα αυτός να γίνεται πιο αργός.

Επίσης, επιβαρύνεται το ανοσοποιητικό σύστημα με την παραγωγή αντισωμάτων, αναπτύσσονται διαρροές στον πεπτικό σωλήνα, η ινσουλίνη και άλλες ορμόνες δεν βρίσκονται σε ισορροπία και ο οργανισμός χάνει τον έλεγχο των νευροδιαβιβαστών που ελέγχουν την όρεξη.

Διάφορες έρευνες απέδειξαν ότι μόλις αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά οι δυσανεκτικές τροφές, το σώμα μπορεί να χάσει λίπος, αφού οι μηχανισμοί του οργανισμού ομαλοποιούνται με αποτέλεσμα τη μείωση της επιθυμίας για γλυκά και απλούς υδατάνθρακες και την ομαλοποίηση των μηχανισμών πείνας.

Αρκετοί επιστήμονες υποστηρίζουν δε ότι, η παχυσαρκία μπορεί να θεραπευτεί, αν διορθώσουμε τη βιοχημεία του μεταβολισμού μας.

Ο ακριβής ρόλος των πολλών νευροδιαβιβαστών και ορμονών που εμπλέκονται στην παχυσαρκία δεν είναι ακόμη ξεκάθαρος και απαιτεί περισσότερη έρευνα. Βασιζόμενοι, όμως, στις σύγχρονες θεωρίες και στην προκαταρκτική έρευνα, μπορούμε να υποθέσουμε ότι η επίδραση της τροφικής δυσανεξίας σε αυτές τις ισχυρές βιοχημικές και γενετικές δυνάμεις είναι σημαντική.

Όπως για παράδειγμα η σεροτονίνη (που βρίσκεται στο κεντρικό νευρικό σύστημα) η οποία ελέγχει τη διάθεση μας. Όταν τρώμε υδατάνθρακες, τα επίπεδα της σεροτονίνης αυξάνονται και νιώθουμε καλύτερα, βελτιώνει δηλαδή τη διάθεση μας.

Μια έρευνα για τους νευροδιαβιβαστές, που έγινε στην Αυστραλία, δείχνει ότι η λήψη δυσανεκτικών τροφίμων προκαλεί μείωση των επιπέδων της σεροτονίνης στον οργανισμό. Τα μειωμένα επίπεδα της σεροτονίνης μας κάνουν να νιώθουμε άσχημα και αδιάθετοι και προκαλούν κρίσεις βουλιμίας (αίσθημα πείνας, επιθυμία για γλυκά κλπ.) και έτσι στρεφόμαστε στα απλά σάκχαρα και στους υδατάνθρακες, τα οποία θα ανεβάσουν τα επίπεδα της σεροτονίνης μαζί και τη διάθεση μας.

Οι εξαιρετικά όμως εκλεπτυσμένοι υδατάνθρακες και τα σάκχαρα προκαλούν γρήγορη έκκριση ινσουλίνης, η οποία με τη σειρά της μειώνει τις συγκεντρώσεις όλων των αμινοξέων στον οργανισμό εκτός από την τρυπτοφάνη, πρόδρομο της σεροτονίνης.

Έτσι, για να αναπληρώσουν τα χαμηλά επίπεδα σεροτονίνης στον εγκέφαλο, που προκαλούνται από την κατανάλωση των «βλαβερών τροφίμων», οι άνθρωποι με τροφική δυσανεξία τείνουν να επιθυμούν τροφές που αυξάνουν τη σεροτονίνη στον εγκέφαλο.

Η απότομη μείωση του σακχάρου οδηγεί πάλι στην αρχή ενός φαύλου κύκλου, με αίσθημα κατάπτωσης και ανάγκη πρόσληψης υδατανθράκων. Ο κύκλος αυτός επαναλαμβάνεται συνεχώς με αποτέλεσμα τη συνεχή παραγωγή και εναπόθεση λίπους.

Η πράξη έχει δείξει ότι η αποφυγή των δυσανεκτικών τροφίμων σπάει αυτό τον φαύλο κύκλο με αποτέλεσμα σημαντική μείωση της βουλιμίας και της όρεξης για γλυκά.

Η απώλεια βάρους που επιτυγχάνεται είναι ουσιαστική και έχουμε απώλεια μόνο λίπους και όχι μυϊκής μάζας. Η απώλεια αυτή μπορεί να είναι σχετικά βραδεία, αλλά ουσιαστική και μόνιμη. Έτσι χωρίς περιορισμό είτε στην ποσότητα, είτε στην ποιότητα της τροφής, μόνο με την αποφυγή των δυσανεκτικών τροφίμων, τα υπέρβαρα άτομα αρχίζουν να χάνουν βάρος σαν αποτέλεσμα της αυτορρύθμισης του οργανισμού τους.

Επομένως η εξέταση για την Τροφική Δυσανεξία θα μπορούσε να ανακουφίσει αρκετά άτομα στον έλεγχο του βάρους τους, διατηρώντας ένα μόνιμο αποτέλεσμα χωρίς φάρμακα, καταργώντας απλώς τα τρόφιμα που προκαλούν Τροφική Δυσανεξία και πυροδοτούν την ανισορροπία της σεροτονίνης.

26. Τι είναι η δυσανεξία στη γλουτένη?

Η γλουτένη είναι ένα σύνολο από πρωτεΐνες (προλαμίνες, γλουτελίνες) οι οποίες βρίσκονται στα δημητριακά και κυρίως στο σιτάρι, κριθάρι, σίκαλη και βρώμη.

Για τους περισσότερους ανθρώπους η γλουτένη είναι μια φυσιολογική πρωτεΐνη η οποία αφομοιώνεται εύκολα από τον γαστρεντερικό σωλήνα. Παρόλα αυτά, ένα μικρό μέρος του πληθυσμού δεν μπορεί να την αφομοιώσει και παρουσιάζεται δυσανεξία σε αυτήν, με αποτέλεσμα την ανάπτυξη παθήσεων όπως κοιλιοκάκη, εντερική ατροφία, δυσαπορρόφηση κλπ.

Οι παθήσεις αυτές θεωρούνται αυτοάνοσες και πλήττουν τα άτομα που έχουν τη γενετική προδιάθεση σε αυτές και εμφανίζονται ως αντίδραση του οργανισμού στη γλουτένη.

Όταν τα άτομα με αυτή τη γενετική προδιάθεση καταναλώνουν τρόφιμα που περιέχουν γλουτένη, το ανοσοποιητικό τους σύστημα ενεργοποιείται, αντιδρά και παράγει τα αντιγλιαδινικά αντισώματα τα οποία τραυματίζουν σοβαρά και αδρανοποιούν τα εσωτερικά τοιχώματα (τις λάχνες) του λεπτού εντέρου και προκαλούν φλεγμονή, διάρροια, μετεωρισμό και πόνο στην κοιλιά. Τα συμπτώματα αυτά οδηγούν στην ατροφία του εντερικού βλεννογόνου, με συνέπειες στην ανάπτυξη και συντήρηση του οργανισμού.

Οι λάχνες είναι μικρές προεξοχές του βλεννογόνου του λεπτού εντέρου και αποτελούν περιοχή όπου πραγματοποιείται η τελική πέψη, η απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών και η απόρριψη των άχρηστων ουσιών της τροφής από τον οργανισμό.

Τα συμπτώματα από τη δυσανεξία στη γλουτένη διαφέρουν συχνά κατά περίπτωση και ανάλογα με την ηλικία.

Η εκδήλωση της πάθησης προϋποθέτει γενετική προδιάθεση και κατανάλωση τροφίμων που περιέχουν γλουτένη. Υπάρχει επίσης πιθανότητα η πάθηση να μην εκδηλωθεί παρά μόνο όταν «πυροδοτηθεί» σε ορισμένες περιπτώσεις από κάποιες ιογενείς ή άλλες αιτίες. Στα βρέφη η πάθηση εκδηλώνεται συνήθως μόλις εισαχθούν δημητριακά στη διατροφή τους. Στους ενήλικες υπάρχει πιθανότητα να ζουν χωρίς συμπτώματα για αρκετά χρόνια και να νοσήσουν αργότερα.

Επειδή η δυσανεξία αυτή είναι χρόνια και δεν υπάρχει καμιά θεραπεία, τα άτομα με τη δυσανεξία στη γλουτένη θα πρέπει να καταναλώνουν προϊόντα “ελεύθερα γλουτένης”.

Επειδή όμως τα οποιαδήποτε προϊόντα «ελεύθερα γλουτένης» δεν σημαίνει και «ελεύθερα σιταριού, κριθαριού κλπ.», θα πρέπει τα άτομα με δυσανεξία στο σιτάρι, κριθάρι, βρώμη και σίκαλη να είναι πολύ προσεκτικά, επειδή η δυσανεξία τους σε αυτά τα δημητριακά μπορεί να είναι σε οποιαδήποτε άλλα συστατικά και πρωτεΐνες και όχι μόνο στη γλουτένη.

27. Τι είναι η δυσανεξία στη λακτόζη?

Δυσανεξία στη λακτόζη είναι η ανικανότητα του οργανισμού να διασπάσει τη λακτόζη σε γλυκόζη και γαλακτόζη στον γαστρεντερικό σωλήνα, για να μπορέσουν να απορροφηθούν εύκολα από το αίμα. Αυτή η ανικανότητα προκύπτει από την έλλειψη (πλήρη ή μερική) του ενζύμου λακτάση, η οποία παράγεται από τα κύτταρα στο εσωτερικό του λεπτού εντέρου.

Αυτή η ανικανότητα έχει ως αποτέλεσμα να εισέρχεται η λακτόζη στο παχύ έντερο, όπου και υφίσταται διάφορες μεταβολές από τα μικρόβια του εντέρου, με αποτέλεσμα την παραγωγή διαφόρων συμπτωμάτων.

Όταν δεν υπάρχει αρκετή λακτάση για να μεταβολίσει την καταναλωθείσα ποσότητα λακτόζης, τα αποτελέσματα, αν και συνήθως ακίνδυνα, μπορεί να είναι πολύ δυσάρεστα. Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα είναι η ναυτία, οι κράμπες, το φούσκωμα, τα αέρια και η διάρροια, τα οποία αρχίζουν περίπου 30 λεπτά μέχρι 2 ώρες μετά από την κατανάλωση τροφίμων που περιέχουν λακτόζη. Η σοβαρότητα των συμπτωμάτων διαφέρει ανάλογα με την ποσότητα λακτόζης που μπορεί ο κάθε άνθρωπος να ανεχτεί.

Επομένως, άτομα που παρουσιάζουν δυσανεξία στα διάφορα γαλακτοκομικά προϊόντα (αγελαδινό, αιγινό, πρόβειο γάλα κλπ.) θα πρέπει να αποφεύγουν γενικά τη χρήση τους σε όλες τους τις μορφές, επειδή η δυσανεξία τους μπορεί να μην είναι στη λακτόζη ή μόνο στη λακτόζη αλλά και σε άλλες πρωτεΐνες του γάλακτος.

28. Γιατί στο τεστ δεν εξετάζεται η δυσανεξία στο αλάτι και στο αλκοόλ?

Επειδή αυτή η εξέταση ανιχνεύει τη δυσανεξία στις πρωτεΐνες που υπάρχουν στα διάφορα τρόφιμα και την παραγωγή αντισωμάτων IgG έναντι αυτών. Τα συστατικά αυτά ΔΕΝ είναι πρωτεΐνες. Εξετάζονται όμως έμμεσα τρόφιμα που παράγουν ή περιέχονται σε αλκοολούχα ποτά όπως π.χ. βύνη κριθαριού, μαγιά, λυκίσκος που περιέχονται στη μπύρα, το σταφύλι για κρασί κλπ και διάφορα δημητριακά όπως σιτάρι, κριθάρι, σίκαλη, καλαμπόκι κλπ που η απόσταξη τους παράγει αλκοολούχα ποτά όπως ουίσκι, βότκα, τζιν κλπ.